ล่ะส่งสายตามาออดอ้อน ส่งสายตาแทนคำวอน
เอาฮักท้อนมาซอนใส่ ให้สายตาว่าความนัย
จากใจชายผู้ฮักหมั่น สัญญานั้นว่าบ่ลืม
ความในใจปราบปลืม เติมเติ่มคนิงหา
ส่องสายตามาแล ว่าพี่แคร์แต่นางน้อง
ลองจ้องในสายตา เจ่าสิฮู้ว่า อ้ายคึดจั่งได๋
มองให้ฮู้ ความนัย สี่ห้องหัวใจ เห็นไผในนั้น
อ้ายส่งสายตา มาแทนถ้อยคำรำพัน
ย้อนบ่กล้าปาก อ้ายจั่งฝากสายตาจำนรรจ์
อ้างเอ่ยเฉลยใจใฝ่ฝัน
ว่าเจ้าเท่านั้น ที่อ้ายคึดต่อ
อยากขอ แก้วตาเจ้าว่าในมื่อนี้
ขอสัญญาได้ไหมคนดี อีกบ่เถิงปี อ้ายสิคืนมาขอ
วอนด้วยสายตา คำแพงถ่าอ้ายได้บ่
มื่ออ้าย พาผู้เฒ่า มาเว่าโอมต้านกล่าวขอ
เป็นคู่ครองร่วมเคียงคลอ
บุญสมชาติซั้น ฮีตงานมงคล
ควมในใจล้น พอปานน้ำเฟียดฝั่ง
ดีใจล้น ความในใจแอ่นอั่ง
ความหวังตั้งวาดไว้
หมายได้เป็นคู่ครอง
จั่งขอจ้อง มองที่สายตา
เป็นสัญญาสานใจ ฮักในคราวนี้
คนดีพี่นี่ขอสัญญา
สิต่าวคืนมาหา พร้อมพาขันหมาก
ฝากเจ้าเฝ้าเพียรดูแล หัวใจแน ซามเฮาพัดพราก
บ่โดนอ้ายสิความฮัก กลับคืนมาหนุนตัก คนไคของพี่
ถ่าได้บ่คนดี ถ่าอ้ายคืนมาหา
วาจาอ้าย เว่าอ้อนออย คำเล็กคำน้อยต้อยใส่ให้เชื่อ
เหลือแต่ยกพระธาตุ ลงมาตั้งจั่งสิฟังจบเจือ
มะลำมะลอยสำออยเว่าเอาเหลือ
มันเป็นตาเชื่อ แท้บ้อสัญญาของพี่
ฟังวจีต้าน คำหวานอ้ายว่า
วอนๆ ต้าน คำหวานอ้ายว่า
ขอให้คองคอยถ่า จาเว่าให้ซื่นซม
บ่ตั๋วต้ม คารมล่วงลวงไหล
ใจพี่ชายคนดี นี่แมนมีจริงแท้
แลเห็นหน้า เฮาจ้องมองตา ประสานพาใจฝัน
มองจ้องกัน เหมือนคืนวันโลกพลันหยุดหมุน
สองมือซ้อนสอด กอดใจ เคียงไว้ให้อุ่น
สองตาประสาน ซ้อนใส่ พอให้ใจอุ่น
เอาสัญญาค้ำจุน กอปกูลก่อเกื้อเพื่อเราสมปอง
สัญญาเฮาสอง ฟ้องในสายตา